Iedereen kent wel een bloedstollend spookverhaal. De Engelse hoogleraar Owen Davies, professor sociale geschiedenis aan de University of Hertfordshire, onderzocht hoe spoken eruit zagen, en wel van de 14e tot de 18e eeuw. Ons stereotiepe beeld van het 'zwevende laken' (à la Sus Antigoon in de stripreeks Suske en Wiske) is nog zo gek niet, zo blijkt. In de late middeleeuwen werden de overledenen begraven in een laken. "Als ze overleden, werden ze in het laken gewikkeld dat op hun sterfbed lag. Er werd ook een kaars in de kist gedaan om het pad naar de hemel bij te lichten. Dus verwachtten de mensen ook dat iemand er zo uit zou zien wanneer hij als geest terug zou komen," vertelt Davies in een interview. "Het laken werd onder het hoofd en de voeten vastgebonden", vervolgt hij. "Daarom worden spoken ook altijd afgebeeld met een wit 'strikje' bovenop hun hoofd dat lijkt op het puntje van een condoom: een stukje samengebonden laken..."

Leestip: Owen Davies, The haunted. A social history of ghosts, s.l., Palgrave - Macmillan, 2007, 288p