Enkele piloottrajecten in het kader van Erfgoedcollecties, gezondheid en welzijn leren ons dat objecten zeer geschikt zijn om mensen hun verhaal te laten vertellen. Ze dienen als katalysator voor verschillende thema's, ze faciliteren een persoonlijk gesprek en kunnen verhalen verrijken. Ze kunnen kwetsbare mensen een stem geven.

De Britse krant The Guardian lanceerde enkele weken geleden een film over een groep vrouwen uit Leeds die alledaagse voorwerpen gebruiken om te vertellen over de offers en moeilijke keuzes waarmee zij worden geconfronteerd. Door te verwijzen naar alledaagse essentiële basisbenodigdheden zoals bijvoorbeeld een waterkoker, vertellen ze wat het is om je arm te voelen.

Tegelijkertijd getuigen de vrouwen over de gemeenschapsinitiatieven die ze hebben gelanceerd in een poging de schaamte rond armoede aan te pakken en de beleidsmakers te laten luisteren. Zoals de krant schrijft: “These strong women know they have a voice and that they can use it to help each other.” Het maakt je kwaad en opstandig maar het is tegelijk een zeer krachtig signaal om ook met erfgoedobjecten dergelijke verhalen te vertellen.