Van 28 oktober tot en met 1 november ben ik opnieuw op pad in het Verenigd Koninkrijk. Het doel: een jobshadowing in Horniman Museum and Gardens in Londen. Centraal staat de vraag hoe welzijn, in de meest brede betekenis van het woord, een volwaardig onderdeel kan worden van de kernwerking van een organisatie.

Op het programma deze week staan onder meer enkele ontmoetingen met sleutelfiguren van Horniman Museum and Gardens. Met hen praat ik over welzijn, leren, vrijwilligerswerk, partnerschappen, collecties en - vooral - de missie en waarden van de organisatie.

Leren als een manier om te verbinden

Mijn eerste afspraak heb ik met Georgina Kettlewell, hoofd van het Learning and Volunteering team. Haar team is onderverdeeld in de secties Family Learning, Schools Learning, Volunteering en Community Engagement. Vooral de laatste twee teams, die zich respectievelijk bezighouden met vrijwilligers en met het betrekken van diverse gemeenschappen, hebben een sterke link met welzijn.

Georgina geeft toelichting bij de nieuwe strategische focus van Horniman die erop gericht is het publieksbereik en de participatie van gemeenschappen te verbreden. Om hierin te slagen is het van belang dat Horniman weet welke groepen het museum niet bezoeken en welke delen van het publiek niet worden bereikt. Een verre van eenvoudige opdracht.

Samen met haar team ontwikkelde Georgina tal van welzijnsactiviteiten. Daarbij wordt niet uitgegaan van demografische indicatoren maar van concrete noden in de maatschappij:

• Welzijn ondersteunen: alle activiteiten die plaatsvinden in Horniman moeten een positief welzijn ondersteunen.
• Zich thuis voelen: activiteiten richten zich op nieuwkomers en asielzoekers.
• Verbinden: activiteiten richten zich op geïsoleerde mensen, volwassenen met een beperking en ouderen.
• Percepties en stigma's bij mensen in vraag stellen: coproducties met gemeenschappen opzetten.

Deze blog is veel te kort om alle welzijnsactiviteiten van Horniman Museum and Gardens de revue te laten passeren. Door verslag uit te brengen van de gesprekken met andere stafleden en activiteiten hoop ik u in deze blogreeks alvast een idee te kunnen geven.

Ecologische en klimatologische noodsituatie

In juli van dit jaar verklaarde CEO Nick Merriman dat Horniman Museum and Gardens zich bevindt in een ecologische en klimatologische noodsituatie. Hij beloofde om CO2-reductie en milieukwesties centraal te stellen in zijn werk. Georgina Kettlewell onderstreept eens te meer dat de klimaatzaak ook een impact heeft op het psychisch welzijn. Zo ondervindt bijvoorbeeld het welzijn van heel wat jonge mensen de negatieve effecten van klimaatangst. Om hen te helpen omgaan met klimaatangst werd de klimatologische noodsituatie opgepikt door het Horniman Youth Panel. Dat zijn jonge mensen tussen 14 en 19 jaar die regelmatig samenkomen in het museum om hun stem te laten weerklinken in alles wat in het Horniman gebeurt.

Uitdagingen

Loopt alles gesmeerd in Horniman Museum and Gardens? Uiteraard bestaat de perfecte wereld niet. Horniman kampt met dezelfde uitdagingen als heel wat andere erfgoedinstellingen. Zo is er onder meer een oververtegenwoordiging van hooggeschoolde blanke vrouwen uit begoede milieus in het personeelsbestand, een gevolg van de manier waarop nieuwe medewerkers worden geselecteerd, het belang van netwerken en het opbouwen van werkervaring in de sector. Georgina Kettlewell doet er alles aan om dit te doorbreken en haar team een betere afspiegeling te laten zijn van de maatschappij.

Een andere uitdaging ligt in het aanmoedigen van samenwerking tussen de teams Community engagement en Learning enerzijds en de museummedewerkers die werken met de antropologische collecties anderzijds. Want hoewel er wel degelijk interne communicatie is over elkaars werk, trekt iedereen zicht al gauw terug op zijn eigen veilige eiland. Nochtans zou een betere kennis van elkaars werk en noden heel wat nieuwe mogelijkheden kunnen scheppen.

Foto: Georgina Kettlewell © Bart De Nil, FARO