Dydd da!, of goeiedag in het Welsh. Een andere plaats en andere mensen doen mij altijd denken aan de eerste schooldag. Maar gelukkig is dit Swansea waar de mensen opmerkelijk vriendelijk en grappig zijn. Ook in het National Waterfront Museum waar ik allerhartelijkst werd ontvangen door de directeur, Steph Mastoris. Een hele voormiddag lang gidsten hij en Anthony Richards (zie foto), coördinator armoedebeleid bij het stadsbestuur van Swansea, mij door het Swansea Creative Learning Partnership, de Pioneer Areas en de rol die het museum daarin speelt. Het werd een inspirerend gesprek over alle aspecten van armoede en achterstand in Wales, het gebrek aan duurzaamheid bij projecten uit de cultuur- en erfgoedsector, het meten van de impact van projecten en de ‘zachte’ en ‘harde’ effecten op het armoedebeleid.

Richards en Mastoris wezen eens te meer op het belang van de 'right person in the right place'. Alles hier uit de doeken doen zou teveel plaats innemen. Wie meer wil weten kan zich inschrijven voor sessie 5 van het Groot Onderhoud op 27 oktober in Gent. Steph Mastoris zal daar een presentatie geven over het Creative Learning Partnerschip en de Pioneer Areas in Wales.

Veel tijd om te lunchen was er niet. Een snelle hap en dan kon ik mee aanschuiven bij een vergadering van het Swansea Creative Learning Partnership. Een dertigtal vertegenwoordigers van deelnemende organisaties luisterden naar vier projectpresentaties en wisselden op een zeer informele manier informatie uit. Tom Cosson die voor de overheid de Pionier Areas coördineert, benadrukte tijdens de vergadering dat het om pilootprojecten gaat die moeten werken met weinig subsidies. Er werd recent een ‘evaluation officer’ aangesteld die, aan de hand van zowel harde als zachte data, tegen februari 2016 voor de regering een rapport over de impact van het Creative Learning Partnership moet opleveren. Niet toevallig vlak voor de regionale verkiezingen in het Verenigd Koninkrijk. De nieuwe regering van Wales zal dan moeten beslissen of de subsidiëring van Creative Learning Partnership al dan niet wordt voortgezet.

Uit de gesprekken die ik had blijkt dat Swansea anders is dan de andere Pioneer Areas. Hun programma is organisch gegroeid vanuit de gemeenschappen en is meer “fluid” (een Nederlands equivalent voor deze Engelse term is moeilijk te vinden). Ze willen vooral werken op de lange termijn door het opbouwen van vertrouwensrelaties in hun werkgebied, terwijl de andere Pioneer Areas in Wales meer focussen op enkele kortlopende projecten. Swansea is een ander, ongetwijfeld duurzamer, model dat zeer lastig te rapporteren is naar de overheid. Beleidsmakers willen immers harde cijfers over de effecten op de werkloosheid en scholingsgraad terwijl een langetermijnimpact moeilijker kan worden gemeten. Tijdens de vergadering werd aan de partnerorganisaties gevraagd om aan de hand van een zeer eenvoudig basisdocument toch hun output te capteren. Debbie Jones van de Culture, Art & Heritage Communities Firth North West Cluster had haar huiswerk al gemaakt. Maar wat mij heeft getroffen is dat zij speciaal voor “Bart from Belgium” haar projecten in een mooi opgemaakt rapport had neergeschreven. Ik bezoek woensdag de projecten van deze grappige en zeer gedreven vrouw met een “gipsy background” die vecht voor de gemeenschap waarin ze is opgegroeid.

Op het einde van de dag nam Steph Mastoris mij mee voor een autorit doorheen enkele buurten op de heuvels rond Swansea. De heuvels bieden een geweldig uitzicht op de baai waarin Swansea is gelegen. Ongelooflijk mooi, moet u zeker eens bezoeken. Maar tegelijk kreeg ik ook de omvang van de achterstandswijken onder ogen. Om u één cijfer mee te geven: meer dan dertig percent van de inwoners zit in de armoede. Hoewel, er heerst daar ook een volkse sfeer die hoogopgeleide culturo’s ongetwijfeld ongemakkelijk maakt, maar die ik geweldig vind.