Ook in de toekomst willen de medewerkers van de learning and engagement teams van Manchester Art Gallery en Whitworth museum de demografie van Manchester weerspiegeld zien in het museum. Lopende samenwerkingsprojecten consolideren is een van hun grootste uitdagingen. En niet alleen van hen: deze doelstelling lijkt wel de mantra van vele Britse musea. De musea in Manchester die we vandaag bezochten, hebben op dit vlak al een en ander bewezen. Wellbeing staat daarbij hoog op de agenda.

Partnerschappen als sleutel tot succes

De Manchester Art Gallery wil heel bewust aanknopen bij de diversiteit van de stad, zowel wat betreft diverse leeftijden, socio-economische achtergronden, als etnisch-culturele diverse gemeenschappen. Een groot deel van de bevolking heeft banden met Zuid-Oost-Azië, in het bijzonder Bangladesh en Pakistan. Het museum, zo menen de medewerkers, moet in de toekomst deze diversiteit nog meer omarmen. Dat moet zichtbaar worden in de samenstelling van de personeelsploeg, in de manier waarop de collectie verder wordt opgebouwd in interactie met verschillende groepen, hoe tentoonstellingen worden gekozen en hoe samenwerking via langdurige en duurzame relaties worden opgebouwd.

Het aanbod is zeer verscheiden: er is een zaal exclusief voor jonge kinderen om kunst spelenderwijs te ontdekken, er zijn ESOL-lessen (English for Speakers of Other Languages) in het museum, en er zijn museum take-overs waarmee groepen zoals jongeren, age-friendly groepen of op termijn ook families, het museum kunnen overnemen.

"Het succes", meent Ronan Brindley, Head of Learning and Engagement, "staat of valt met de partnerschappen. Die tussenpersonen en organisaties heb je nodig, zij genieten het vertrouwen van de mensen die je in het museum wil binnentrekken, of het nu medewerkers zijn van kinderdagverblijven, van faciliteiten voor mensen met dementie, enz."

The Mindful Museum, het zou ook de andere naam kunnen zijn van de Manchester Art Gallery. Deze instelling was een van de pioniers om mindful denken ook toe te passen binnen de werking van het museum. De positieve impact van deze aanpak op bezoekers en de wil om het museum in te zetten als een veilige haven te midden van een steeds drukker wordende stad, liggen mee aan de basis van deze beslissing. Binnen het team werd zelfs een coördinator voor de mindfullprogramma’s aangesteld. In hetzelfde laatje past ook het Philosophy Café waar geïnteresseerden elke donderdagavond kunnen samenkomen om, met de collectie als vertrekpunt, te praten over belangrijke vragen in het leven.

"Musea", vertelt Ronan, "hebben een sociale rol. Zij kunnen mensen aansporen tot civic literacy.  Ze kunnen een veilige omgeving bieden waarin mensen proberen om zich te connecteren met hun omgeving." Voor de Manchester Art Gallery is dit een evidentie. Toch staat ook deze werking onder druk door besparingen. Meer moet met minder, op enkele jaren tijd daalde de personeelsploeg van 123 naar 71 medewerkers.

Experimenteren en samenwerken

Het Whitworth Museum staat voor een gelijkaardige uitdaging om in het museum een weerspiegeling te tonen van de samenleving. Na 18 maanden sluiting, werd het museum weer heropend in 2015. De sluiting gaf de mogelijkheid om veel te experimenteren, partnerschappen te sluiten en een aanbod te ontwikkelen dat op veel noden uit de samenleving inspeelt: op gezondheid en wellbeing, en op het tonen van diversiteit in de samenleving. Voorbeeld is het Grow-project, een gedifferentieerd aanbod voor kinderen van alle leeftijden, vanaf baby tot twintiger, waarbij de parkomgeving wordt geïntegreerd in de museale werking. De WYC (Whitworth Young Contemporary Group) mikt specifiek op jongeren tussen 15 en 25 jaar. Een groep jongeren kreeg de vrijheid een ruimte in te richten. And now we are plastic is het resultaat. Het tempo van het opleveren van samenwerkingsprojecten lag flink hoog bij de heropening. Maar nu is er de tijd om de vele inspanningen ook te evalueren en duurzaam te verankeren. Hoe men daarin slaagt, komen we in september 2017 met de groep museumeducatoren uit Vlaanderen te weten.