Onze man in Newcastle - dag 2

Bij het implementeren van een gelijkekansenbeleid gaat Tyne & Wear Archives & Museums (TWAM) veel verder dan wat de wetgeving oplegt. Niet voor niets dus dat de Engelse Arts Council TWAM naar voren schuift als dé voorbeeldpraktijk in dit domein. Aan het begin van mijn tweede dag in Newcastle ben ik gaan praten met Rob Latham, verantwoordelijk voor het Equalities Programme van TWAM.

Rob houdt zich in eerste instantie bezig met enkele specifiek doelgroepen die worden aangeduid, maar niet helemaal worden gevat, met de acroniemen LGTB (lesbian, gay, bisexual, transgender), BAME (black, Asian and minority ethnic), doven en mensen met een beperking. Hoewel hij deel uitmaakt van het outreachteam besteed hij slechts een klein deel van zijn tijd aan deze dienst. Het merendeel van zijn werk kruipt in het realiseren van sociale inclusie in alle geledingen van TWAM, van de onthaalmedewerkers en de collectiebeheerders over de personeelsdienst tot en met het management. Om dat te bereiken organiseert Rob cursussen voor stafmedewerkers en vrijwilligers om hen diets te maken hoe ze sociaal inclusief moeten werken én hoe ze als individuen hun maatschappelijke verantwoordelijk ten overstaan van de totale gemeenschap moeten oppakken.

Deze korte blog doet onrecht aan alle informatie en inzichten die ik van spraakwaterval Rob heb meegekregen. Gedreven vertelde hij over de netwerken die hij opbouwt met mensen, over het meten en evalueren van de impact, over communicatie, de besparingen in sociale voorzieningen, enzovoort, enzovoort. Wat ik uit dit gesprek vooral onthoud, is dat wij als erfgoedprofessionals te snel vertrekken vanuit onze 'assumed knowledge'. We gaan teveel uit van veronderstelde kennis die wij belangrijk vinden en we hebben te weinig oog, laat staan interesse, voor de gemeenschappen die we zo graag willen bereiken, wat hen bezighoudt, wat hen interesseert en wat ze nodig hebben. Met als resultaat dat ons aanbod en onze communicatie vaak hun doel missen. En ja, Rob is een voormalig paralympisch kampioen en volledig blind. De hond op de foto is zijn geleidehond.

Nadien werd ik door Suzanne Prak opgepikt om met de metro richting South Shields te sporen. We hadden een afspraak in Simonside waar de organisatie NECA een grote volkstuin beheert. Mensen in een hersteltraject van verslaving aan verdovende middelen en gokken kunnen er tuinieren en allerlei andere activiteiten zoals houtbewerking, verrichten. De aanleiding van mijn bezoek is een project met de cliënten van NECA dat is gelinkt aan een tentoonstelling over de 80e verjaardag van Jarrow Crusade’s die momenteel loopt in het South Shields Museum & Art Gallery.

De Jarrow's Crusade is een mars die 200 mannen in 1936 ondernamen van de wijk Jarrow naar Londen. Hun doel was om aan de regering een petitie te overhandigen om de sluiting van de scheepswerf in Jarrow én de weerstand van banken en werkgevers tegen een nieuwe staalfabriek aan te klagen. Samen met de cliënten van NECA wil het museum in mei van dit jaar opnieuw een mars organiseren van Jarrow naar de volkstuin in Simonside, geheel in de stijl van de jaren dertig. Gekleed in dezelfde kleding en met replica’s van de spandoeken die ze in 1936 tijdens de mars meedroegen. Op basis van foto’s uit de collectie worden de spandoeken, de kleding en de reclameborden uit de jaren dertig in de ateliers in de volkstuin door de cliënten nagemaakt. Ik mocht deelnemen aan het tekenen en schilderen van de reclameborden. Op de foto ziet u alvast mijn poging om een reclame van Colman’s Mustard na te tekenen. Het weze duidelijk dat ik andere talenten heb.

In het atelier vernam ik van de begeleiders hoe moeilijk het soms is om mensen te bereiken. Vaak komt het erop aan mensen de dag zelf op te bellen in de hoop dat ze hun telefoon opnemen. Maar tegelijk zag ik er de waarde van dergelijke initiatieven. Want eenmaal aan de slag, zie je hoe mensen het beste van zichzelf geven. De activiteit is dan een zinvolle bezigheid. Ik zag hoe Suzanne bij iedereen langsging om te helpen en een gesprek aan te knopen. Dat is de essentie van outreach: het uitreiken naar mensen en met hen een persoonlijke verbinding aangaan. En hen zo een klein beetje ondersteunen in hun herstel.

Van 12 tot en met 17 februari loopt Bart De Nil een week lang mee met het outreachteam van Tyne & Wear Archives and Museums in Newcastle. Het museum heeft een aantal community engagement programmes lopen die focussen op welzijn en herstelbegeleiding. Bedoeling is om tijdens zijn verblijf in Newcastle van dichtbij met deze programma's kennis te maken. Het verslag leest u elke dag op deze website en op Twitter.

Bart De Nil
welzijn
outreach
Newcastle
gelijke kansen