Het project “Belgische Turken 50 jaar in Vlaanderen (1964-2014)” focust op het erfgoed van Turkse migranten in Vlaanderen, sinds de komst van de eerste generatie migranten van Turkse afkomst in België midden de jaren ’60 tot nu. De 50° verjaardag van het Belgisch-Turks arbeidsverdrag in 1964 vormt de ideale aanleiding om het erfgoed van deze nieuwe Belgen in kaart te brengen en het verder te verwerven, ontsluiten en presenteren in samenwerking met Vlaamse erfgoedorganisaties (Amsab-ISG, FARO, enz.). Gezien de beperkte aanwezigheid van het betreffende erfgoed in de reguliere erfgoedorganisaties wil dit project bijzonder inzetten op het verwerven van materieel en immaterieel erfgoed vanuit de gemeenschap zelf en vanuit privécollecties. Dit zal ondermeer gebeuren door middel van een interactieve website en het optekenen van een 60-tal levensverhalen (incl. het portretteren van diegetuigen) in Vlaanderen en Brussel.

Op basis van deze bronnen wordt het verhaal van immigratie, eventuele remigratie en de vaak moeizame integratie in kaart gebracht. Het betreft niet enkel een beeld van de pioniersjaren, maar eerder een dynamisch beeld van de Turkse gemeenschappen. Getoond vanuit het perspectief van de migranten zelf.

Meer specifiek wordt erfgoedmateriaal verzameld dat toelaat niet alleen het verhaal van de arbeidsmigratie te documenteren, maar ook de leefomstandigheden (huisvesting, integratie in buurt en stad, in verenigingsleven en politiek), vrije tijd (sport, film, muziek, …) en religie. De impact van snel wijzigende communicatiemiddelen (brief, telefoon, audio cassettes, internet, Skype, Facebook) op de diaspora zal hier ongetwijfeld een belangrijke rol spelen. Ook wordt gespeurd naar de impact van migratie, modernisering en globalisering op religieuze feesten, geboorte-, huwelijk- en overlijden tradities. Het verzamelde erfgoedmateriaal zal in samenwerking met of met ondersteuning van onze erfgoedpartners gecatalogiseerd en gedigitaliseerd worden naar de toekomst toe. Dit zal gebeuren op basis van de CEST standaarden. Deze digitale erfgoed database wordt bovendien vrij ter beschikking gesteld aan iedereen die er gebruik van wil maken. Het is de bedoeling dat de database verder kan aangevuld en vervolledigd worden. UTV en Kardelen werken hiervoor in het bijzonder met AMSAB-ISG samen.

Voorts wordt met het verzamelde materiaal (in de eerste plaats) een documentaire en reizende tentoonstelling gemaakt. Daarbovenop komt een publicatie en verschillende info-educatieve evenementen georganiseerd voor bijvoorbeeld Turkse jongeren die hun eigen erfgoed snel aan het vergeten zijn. Daarbovenop is het de bedoeling van met de educatieve momenten zowel de Vlaamse, Turks-Vlaamse bevolking en andere minderheden te bereiken. Er zal ook moeite worden gedaan om het project bekendheid te geven in Turkije zelf, in het bijzonder onder de Turkse migranten die zijn teruggekeerd naar Turkije.

Vooral in de tweede fase zal op basis van experimenten met de educatieve activiteiten een educatief pakket worden uitgebreid naar de toekomst toe. Dit vooral bedoeld voor kinderen, jongeren en volwassen binnen

minderhedengemeenschappen of zelforganisaties. Daarnaast zal een afsluitende brochure over best practices en een inspiartiedag fungeren als informatie- en terugkoppelingsbron naar de eigen achterban en alle andere zelforganisaties.