Unesco erkent Aalst Carnaval, Krakelingenfeest en Houtem Jaarmarkt als Immaterieel Erfgoed van de Mensheid

UNESCO ICH

Unesco heeft Aalst Carnaval, Het Krakelingenfeest en Tonnekensbrand, en Houtem Jaarmarkt voor België toegevoegd aan de Representatieve Lijst van het Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid. Vlaams minister van Cultuur Joke Schauvliege wenst de besturen en de inwoners van Aalst, Geraardsbergen en Sint-Lievens-Houtem van harte proficiat met deze erkenning.

Op 31 augustus 2009 legde de Vlaamse Unesco-Commissie op voorstel van de Vlaamse minister van Cultuur Joke Schauvliege, de drie kandidaturen voor aan het Intergouvernementeel Comité van de Unesco-Conventie 2003. De Vlaamse Unesco-Commissie steunde eveneens op voorstel van minister Schauvliege, samen met 11 andere landen, het internationaal dossier over de Valkerij dat de Verenigde Arabische Emiraten bij Unesco indiende. Of ook dit element wordt opgenomen op de lijst weten we later deze dag.

Op de Representatieve Lijst staan al het Ros Beiaard en de Ommegangsreuzen van Dendermonde, en de Heilig Bloedprocessie van Brugge. De Representatieve Lijst wordt samengesteld op basis van de Unesco Conventie 2003 voor de bescherming van het immaterieel cultureel erfgoed. Deze conventie is onder meer een aanvulling en een antwoord op de Unesco-conventie van 1972 over monumenten en landschappen die vooral bekend is voor zijn lijst van het werelderfgoed. Daarop staan o.m. de belforten en begijnhoven in Vlaanderen.
De conventie 2003 gaat vooral over tradities, feesten, dansen, rituelen, verhalen, oude ambachten en geneeswijzen, over niet-tastbaar of immaterieel erfgoed. Vlaanderen spreekt in dat verband over de “volkscultuur”. De conventie 2003 wil in de eerste plaats culturele diversiteit in de wereld vrijwaren en in beeld  brengen, en ook ontwikkelingslanden helpen om die vormen van cultuur te beschermen. Het maakt de hele wereld bewust van het belang van deze vorm van erfgoed.

Minister van Cultuur Schauvliege: “De aandacht voor immaterieel cultureel erfgoed in Vlaanderen groeit maar is nog te versnipperd. Een voorbeeld: Vlaanderen heeft aandacht voor het culinaire erfgoed, voor streekgebonden gastronomie en voor aloude recepten en bereidingswijzen, maar ook voor traditionele sporten, voor het sinterklaasfeest …  Ik wil in mijn langetermijnbeleid kansen geven aan erfgoedgemeenschappen opdat zij ons immaterieel cultureel erfgoed (tradities, gewoonten, kennis …) kunnen koesteren en verder doorgeven.”