Om een grotere bekendheid te verwerven het publiek, voert het Museum voor brieven en manuscripten van Brussel (MLMB) een ‘inclusief communicatiebeleid’ met extra aandacht voor Brussel, waar zowel toeristen als hoofdstedelijke bevolking wordt aangesproken. Bijkomende campagnes in Wallonië en Vlaanderen verankeren de plek die het jonge museum (°2011) in de Koningsgalerij inmiddels inneemt in het Belgische museumlandschap.

Tot een jaar geleden was er de rol van de communicatiemedewerker in het museum niet geheel duidelijk en ook de bijhorende taken waren verdeeld over verschillende personen. Om tot een coherente strategie te komen die ook op een lange termijn zou kunnen resultaten boeken, leek de opbouw van een communicatieplan de beste oplossing. Het plan werd aanvankelijk opgemaakt per tentoonstelling, aangezien deze danig kunnen verschillen van insteek en thematiek, en was bijgevolg ook gericht op promotionele doelstellingen. Later kwam er eveneens een meer overkoepelend plan, waarbij rekening gehouden wordt met de resultaten  en effecten over een langere periode.  

Verschillende doelgroepen in het vizier

“Een van de mogelijke valkuilen van ons plan was de bepaling van de verschillende doelgroepen,” stelt Tine Marguillier, de communicatieverantwoordelijke. “Het museum is erg niche en kon sowieso maar een beperkt aantal mensen bekoren. Na een aantal enquêtes bleek echter dat ons publiek veel jonger was dan wij vooral hadden vooropgesteld. Naar aanleiding daarvan hebben we dan ook ons plan bijgestuurd en gekeken waar we ook oudere leeftijdsgroepen konden aanspreken. Voor ons blijft het alsnog moeilijk om een goed evenwicht te vinden tussen een ‘klassieke’ communicatie en een meer jonge, online vertegenwoordiging van het museum. Ook wordt er achteraf nog te weinig gereflecteerd omtrent de werking van de communicatieplanning, wat meestal te wijten is aan tijdsgebrek.”

Publieksonderzoek

Marguillier: “Het bevragen van ons publiek maakt voor ons een belangrijk deel uit van ons communicatieplan aangezien we er ons goed op kunnen baseren en het profiel van onze bezoekers steeds duidelijker kunnen uittekenen. Dankzij deze strategie hebben we ook een heel aantal vernieuwingen doorgevoerd. Ik denk bijvoorbeeld aan het adverteren via bepaalde media, het aangaan van partnerships en de samenwerking met andere organisaties voor events. We blijven voor elke tentoonstelling weer herbekijken wat er anders en beter kan.”

Marguillier  twijfelt niet over het nut en de zin van een communicatieplan: “Als instigator voor een gezonde communicatie is een gedegen communicatieplan zeker geschikt. Het gaat overigens niet om de communicatie om de communicatie. Je kunt immers heel moeilijk de andere doelstellingen van het museum realiseren als je niet op voorhand nadenkt over de communicatie.. Dat is een essentieel onderdeel van ieder project en het helpt de acties die je wil ondernemen te structureren. Een goed communicatieplan legt mijns inziens ook de link met de andere onderdelen van je organisatie – c in ons geval de verantwoordelijken voor de collecties en tentoonstellingen en de medewerkers van de pedagogische dienst. Ook zij maken onderdeel uit van die planning aangezien er zonder de eerste geen tentoonstelling zou zijn en zonder de tweede geen groepen of animaties.”

Ze besluit: “Het MLMB is als museum en als team nog zeer jong en doet graag ervaring op waar het kan. We leren dan ook nog dagelijks bij en proberen verder te surfen op de fijne golf die ons momenteel meevoert. Wie tips, opmerkingen of voorstellen heeft voor ons, vindt altijd een luisterend oor dus ik hoop dat deze testimonial een positief effect kan hebben!”

Zelf werk maken van een communicatieplan

Bent u ook van plan om  een marketing- of communicatiestrategie uit te rollen? Of u doet dit al, maar wenst er dieper op in te gaan?  Dan zijn de communicatieopleidingen van FARO (een tandem rond enerzijds communicatieplanning en anderzijds sociale media) beslist iets voor u. Maar haast u, want beide opleiding zijn bijna volzet!