Het International Institute for Conservation (IIC) en ICOM-CC brachten op 26 september een gemeenschappelijke Declaration on environmental Guidelines uit, aanbevelingen aangaande het binnenklimaat voor de bewaring van erfgoedobjecten en -collecties. De aanbevelingen zijn het resultaat van een evolutie in het doorgronden van het gedrag van materialen in hun (wisselende) klimaatomgeving, het streven naar meer duurzaamheid in energieverbruik en naar meer realiteitszin bij het stellen van bruikleenvoorwaarden.

Aan de voorgeschiedenis van dit proces hebben we aandacht besteed in onze vorige blog en tijdens de voorbije infodag ‘Binnenklimaat op de tocht’ (Gent, 28 augustus).

Voor de nieuwe binnenklimaataanbevelingen werd uitgegaan van drie aandachtsgebieden:

• Duurzaamheid en management, waarbij de reductie van de ecologische voetafdruk en het zoveel mogelijk vermijden van HVAC-technieken het richtsnoer zijn. Men gaat voor passieve methoden, voor de eenvoudige technologie die gemakkelijk aan te houden en op te volgen is, luchtcirculatie en oplossingen die weinig energieverbruik vergen. Voorwaarde om tot een verantwoorde besluitvorming te komen is het uitvoeren van risicoanalyses, als integrerend deel van het managementproces.
• Het bepalen van de geschikte bewaaromgeving voor materialen en collecties is behoorlijk complex. Het is dan ook de taak van conservator-restaurators en van conservatiewetenschappers om deze oefening mee te ondersteunen. De aanbevelingen voor binnenklimaatcondities moeten met de nodige realiteitszin gekoppeld worden aan wat de karakteristieken van het lokale buitenklimaat haalbaar maken.
• Wat de bruikleenvoorwaarden betreft pleiten de nieuwe richtlijnen voor meer transparantie, realiteitszin, flexibiliteit en vooral het beter documenteren van de eigen situatie in huis en noden van de voorwerpen.

Het document somt de interimaanbevelingen inzake temperatuur- en relatieve vochtigheidsmarges op, die door respectievelijk de Bizotgroep (internationale groep van musea die regelmatig grote tentoonstellingen organiseren), het AIC (American Institute for Conservation) en het AICCM (Australian Institute for the Conservation of Cultural Materials) werden uitgevaardigd, en stelt voor deze aanbevelingen als definitief te beschouwen. De volledige tekst van de Declaration zal kortelings vrijgegeven worden.