Een nieuwe kijk op het binnenklimaat

thermohygrograaf in schilderijendepotHet streven naar een gepast binnenklimaat en het beheersen van de klimaatsomstandigheden binnen onze musea, archieven, bewaarbibliotheken, depots, kerken en andere erfgoedbewaarplaatsen baart elke erfgoedbeheerder kopzorgen. Het is een dagelijkse opgave om het binnenklimaat enigszins binnen de streefnormen te houden. Daarbij is men onderworpen aan de eigenschappen (mogelijkheden en beperkingen) van het gebouw, de technische (klimaat)infrastructuur, economische factoren en niet het minst de noden van de collectie zelf. Maar hoe definiƫren we die streefnormen en hoe bepalen we de geschikte bewaaromstandigheden voor de diverse objecten?

Internationaal wordt al een tijdje gediscussieerd over zin en onzin, nut en noodzaak van de al decennialang vastgelegde getallen voor temperatuur en RV, en de toegelaten fluctuaties. Uit onderzoek blijkt dat het vastklampen aan de opgelegde richtlijnen niet altijd schade aan objecten kan voorkomen, en, omgekeerd, dat omstandigheden buiten de richtlijnen niet altijd aantoonbaar rechtstreeks schade aan objecten veroorzaken. Hoe moet je nu als beheerder van een gemengde collectie omgaan met deze wetenschap in het hoofd? Kortom: hoe kom je tot het definiƫren van de collectienoden en de besluitvorming over het binnenklimaat? Hierover buigt het kennisinstituut ICN zich al een tijd, samen met enkele partners, die het Klimaatnetwerk vormen. Zij bereiden een publicatie voor, Klimaatwerk, waarvan het eerste concept werd voorgelegd op het klimaatsymposium in Eindhoven op 16 oktober 2008. Dit voorlopige concept van de publicatie is te raadplegen op de website van het recent opgerichte klimaatnetwerk. Bijzonder aanbevolen lectuur. Vanuit FARO blijven we het uiteraard van nabij volgen en u op de hoogte houden.

Leon Smets